Szabla austriacka bez rękojeści (nr inw. MP/AH/108)

Powyższa szabla ma szeroką i ciężką głownię o minimalnej krzywiźnie. W związku z rozszerzającą się częścią głowni przy sztychu (w najszerszym miejscu ma ona aż 5 centymetrów szerokości) była to szabla wyważona w przód, co pozwalało na zadawanie mocniejszych ciosów - przy jednoczesnej obniżonej kontroli nad bronią. Nadawała się więc ona bardziej do prostego rąbania z siodła niż do finezyjnego fechtunku. Podobnie działały popularne w średniowieczu tasaki, które doskonale sprawdzały się w walce przeciw ciężej opancerzonym przeciwnikom. Uderzenie taką szablą z konia, podobnie jak tasakiem, mogło zabić przeciwnika nawet jeśli wycelowane było w hełm. Potężna energia ciosu mogła łatwo strzaskać kości karku. Przez większą część jej długości przebiegają dwa równoległe do siebie, wąskie zbrocza. Oprawa rękojeści nie zachowała się. Trzpień jest lekko wygięty ku przodowi, co oznacza, że rękojeść również musiała być tak ukształtowana – jest to rozwiązanie spotykane już w niektórych szablach wczesnośredniowiecznych.

Łączna długość głowni i trzpienia to 91 centymetrów.

Opracowanie: Michał Smoliński

Rakouská šavle bez rukojeti (nr inw. MP/AH/108)

Jedná se o šavli se širokou a těžkou čepelí s minimálním zakřivením. Rozšířená čepel u hrotu (tzv. jelmán) o šířce až 5 cm dodávala hrotu větší těžkopádnost při seku a tím i průraznost. Tento typ šavle byl vhodnější pro boj vedený z koně než ze země. Podobné oblibě se ve středověku těšily i tesáky, dokonale uzpůsobené k bitvě proti nepříteli ve zbroji. Takové šavle, stejně jako tesáky, našly své praktické využití především u jízdních oddílů. Při seku tak mohly protivníka smrtelně poranit. Po většinu délky čepele se paralelně vedle sebe táhnou dva úzké žlábky. Rukojeť šavle se nedochovala. O její podobě, se kterou se můžeme setkat již v raném středověku, však částečně vypovídá dopředu lehce vyhnutý řap.

Celková délka této zbraně činí 91 cm.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Baner

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"