Tasak piechoty austriackiej, XVIII w. (nr inw. MP/AH/668)

Tasaki to tradycyjna broń europejskiej piechoty. Doskonale sprawdzały się one w boju, dlatego przez setki lat nie wychodziły z użycia. Zmieniał się ich wygląd, oprawy rękojeści, lecz praktyczność tej broni decydowała o jej ciągłym wykorzystaniu w wojsku. W XV i XVI wieku powstały rozbudowane systemy walki tego typu bronią jednak z czasem zaczęły one ustępować miejsca technikom mniej wyrafinowanym lecz łatwiejszym do przekazania niedoświadczonym rekrutom. Tasak ten przystosowany jest zarówno do zadawania pchnięć jak i do cięcia. Jego głownia z jednej strony ostrzona jest na całej długości, zaś z drugiej strony jedynie na około jednej trzeciej długości. Pozostałe dwie trzecie są tępe. Jest to rozwiązanie stosowane już w średniowieczu, które umożliwiało posługującemu się tą bronią na łatwiejsze wykonanie większej ilości technik szermierczych. Sztych tasaka posiada centralnie położoną grań, zaś blisko tępej krawędzi głowni umiejscowione jest wąskie zbrocze. Tasak posiada stalowy jelec o esowatym kształcie. Jego głowica jest lekka, co sprawia, że wyważenie przesunięte jest do przodu. Przystosowaną do walki jedną ręką rękojeść oprawiono drewnianą okładziną.

Opracowanie: Michał Smoliński

Rakouský tesák pro pěšáky, 18. století (nr inw. MP/AH/668)

Tesáky představovaly tradiční zbraně pěchoty evropských armád. Vzhledem k tomu, že se dokonale ověřily v boji, zůstávaly i po staletí ve výbavě většiny evropských armád. Měnila se jen jejich podoba, především rukojeť, praktičnost této zbraně však rozhodla o jejím trvalém užití. V patnáctém a šestnáctém století došlo k rozvoji různých bojových stylů. Kvůli rychlejšímu výcviku nových rekrutů však boj s tesákem postupně ustoupil do pozadí. Tesák byl přizpůsoben jak k bodání, tak i k sekání. Čepel má ostří po celé jeho délce, hřbet čepele má ostří jen z jedné třetiny. Zbývající dvě třetiny délky jsou tupé. Taková podoba čepele se používala již ve středověku. Hrot tesáku je pravidelný, v blízkosti hřbetu čepele je úzký žlábek. Tesák má ocelový jílec s esovitou záštitou. Hlavice je lehká, vyvážení tesáku je tak posunuto níže. Tesák byl přizpůsoben k boji s jednou rukou, rukojeť je zasazena do dřevěného obložení.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"